Τρέχεις γοργά πριν την αυγή όνομα πλέκεις γιασεμί στα όνειρα να δώσεις. Χαράσσεις νέους ουρανούς ρίχνεις το φως σε ποταμούς κάθε ζωή να νιώσεις. Παίρνεις το δρόμο της σιωπής κάθε αρχή μικρής κραυγής ρυάκι να γεμίσεις. Αγγίζεις λόγγους και βουνά κι όλα της γης τα πετεινά τη λύπη να εξαγνίσεις. Χαίρομαι που ‘σαι ζωντανή ατίθασή, γλυκιά φωνή στης γης το καλντερίμι. Να ‘σαι για πάντα ερωτική ρότα κρυφή, θαλασσινή της πεθυμιάς ταξίμι. Σε νηφάλια μέθη Χρήστος
Ευχές αληθινές μαργαριταρένιες...
Άνεμο θέλει η φωτιά -και η ψυχή αγέρα απάνεμη να ‘ναι η ματιά -ν’ αδράχνεικάθεμέρα ...πόσο όμορφος ο ανθρώπινος λόγος!καλό βράδυ
Καλη ανασταση να εχεις!!! Πολλα φιλια!!! Θα τα πουμε και διαφορετικα!!
Σου εύχομαι καλή χρονιά κι ότι επιθυμείς!!
Μια ζεστή καλησπέρα και την αγαπη μου στελνω..
Me enan aera eleutherias pou m aresei para poly. Mia ksegnoiasia, exeis to diko sou yfos kai meraei, gi auto...
κι απο μενα! Διαβασα τους στιχους σου και μου αρεσαν ολα. Το πετροκτιστο γεφυρι μαλιστα μου εφεραι εικονες απο γεφυρια πετρινα παλια που εχουνε πολλες ιστοριες να πουν, μα δε μπορουν, καπου στη Καταρα, Μετσοβο, και σε τοσα ομορφα Ελληνικα μερη. Φιλη μου να εισαι καλα και να γραφεις να διαβαζουμε τα καλα σου. Φιλικα Νινος